No. 29 20 December 1944 -------------------------------------------------------------------------- FRONTNIEUWS. WESTFRONT. Het nieuwe Duitsche offensief tusschen Monschau en Echternach is in kracht en omvang toegenomen. Op 1 punt staan de Duitschers 30 km in België. Generaal Eisenhower heeft berichtgeving over bijzonderheden verbo- den. Oorlogscorrespondenten melden echter, dat de Duitschers in Malmedy zijn doorgedrongen. Een andere correspondent meldt: Alles wijst er op, dat dit een offensief op grooten schaal is. De wegen achter het front zijn vol voertuigen en troepen. De Duitsche tanks en infanterie zijn 20 km van haar uitgangspunt verwijderd. De strijd heeft haar hoogtepunt nog niet bereikt. Achter de fronten zijn groote troepenbewegingen. De geallieerden brengen reserves aan, teneinde de opmarsen tegen te houden. Dit zal wellicht een van de grootste veldslagen in het Westen worden. De gevangenen zijn goed geoefende soldaten; ook het moreel is goed. Zij hoopten voor Kerstmis in Parijs ze zijn. De geallieerden zijn er van over- tuigd, dat zij de toestand meester blijven. Het derde Amerikaansche leger heeft Dillingen, op een paar fabrieken in het Noorden der stad na, van Duitschers gezuiverd. Ten N.O. van Saargemünd werd terrein gewonnen, evenals in de Pfaltz. Karlsruhe wordt beschoten. In de Vogezen is de Bonhomme-pas, die naar Colmar voert, veroverd. Duit- sche tegenaanvallen werden afgeslagen. LUCHTFRONT. Bij het nieuwe Duitsche offensief is ook het luchtwapen actief. De geallieerden verloren van de 1000 ingezette machines er 10. Zij deden aanvallen op étappelijnen en troepenconcentraties en vernietigden onder meer 95 tanks en pantserauto's, beschadigden er 26. Vernietigden meer dan 300 motor- en spoorwegwagens en beschadigden er nog veel meer. De Duit- schers zetten 300 machines in; hiervan werden 45 neergeschoten. De Luft- waffe is niet in staan effectieve hulp aan de troepen te verleenen. 500 Amerikaansche bommenwerpers, vergezeld van 600 jagers hebben doelen in Mainz, Koblenz en Keulen aangevallen. Zondagnacht heeft de R.A.F. aanvallen gedaan op München, Ulm, Duisburg, Hanau en Münster. Van Italië uit zijn aanvallen ondernomen op benzinefabrieken in Silezië, o.a. te Blechhammer en Odertau. Maandagnacht is een aanval gedaan op Gdynia. De R.A.F. moest hiervoor 2400 km vliegen. Nu Wilhelmshaven en Kiel zoo dicht bij het front liggen wordt Gdynia gebruikt als oorlogshaven voor het overschot van de Duitsche vloot. Hier liggen de kleine slagschepen Lützow en Scheer en nog 4 kruisers. OOSTFRONT. Van Noord-Hongarije uit rukken de Russische troepen over een 113 km breed front Tsjecho-Slowakije binnen en zijn reeds ettelijke kilo- meters opgerukt. Ten N.W van Misklocz bieden de Duitschers nog tegenstand, ten N.O. van de stad zijn de Russen 20 km opgerukt. 4/5 van Hongarije is thans in Russische hand. In Polen vreezen de Duitschers een nieuwen opstand in Lodz. Uit voorzorg worden hier alle Duitschers vastgehouden en patrouilleert de Volkssturm door de straten. De burgemeester is door Himmler benoemd tot chef van de politie. GRIEKENLAND. In Athene is de toestand verre van duidelijk. Er wordt nog steeds gevochten en onderhandeld. De Elas heeft een gevangenis in brand gestoken, de gevangenen konden echter tijdig door de Engelschen gered worden en zijn in Britsche handen. De EAM heeft een onderhoud gehad met generaal Plastiras; het is mogelijk dat de secretaris-generaal van de EAM heden een onderhoud met generaal Scobie heeft. Over de instelling van een regentschap is het Grieksche kabinet het onderling niet eens. Papandreou heeft verklaard dat de partijleiders hun standpunt in deze rechtstreeks aan den koning te kennen moeten geven; het kabinet zal niet van advies dienen. VERRE OOSTEN. Vliegende Forten hebben de stad Nagasaki op het eiland Kioe Sioe gebombardeerd. Dit is de tweede aanval in drie dagen op Japan. Op Leyte heeft de 7e Amerikaansche divisie de 26e Japansche tot de laatste man uitgeroeid. Op de Philippijnen hebben de Japanners zware verliezen ge- leden. In de afgeloopen week werden o.a. 742 vliegtuigen vernietigd. LAATSTE NIEUWS. De Duitsche aanvallen opgevangen, behalve in het centrum. Correspondenten melden de val van Malmédy. Het 1e Am. leger is met tanks tot tegenaanvallen overgegaan. Ten Z. van Monschau 6 Duitsche aanvallen afgeslagen. Trier zwaar gebombardeerd. -2- HET ROODE-KRUISWERK VERNIELD Met de komst van den bedrieger C.Piek is het voor het NederLandsche Roode Kruis vrijwel onmogelijk geworden, het werk voort te zetten. En gezien de antecedenten van den heer Piek; gezien zijn volstrekte ondeskundigheid op het gebied van Roode-Kruiswerk; gezien de ernstige waarschuwing die de Duitsche autoriteiten tevoren van het Hoofdbestuur ontvangen hadden; ge- zien dit alles mag men veilig concludeeren, dat stillegging van het Neder- landsche Roode-Kruiswerk nu juist precies was, wat de Duitschers wilden. Uitvoerige bijzonderheden over de benoeming van Piek bevat Het Parool van 5 December. Wij geven hier slechts de hoofdpunten aan, met een enkele toe- voeging, die wij elders misten, en die niet onvermeld mag blijven. Een artikel, geschreven door den heer Koot in het blad van het Ned. Roode Kruis, werd door de Duitschers aangegrepen als een aanleiding - lang ver- beid - om in te grijpen. Een vervolging, wegens dit artikel ingesteld te- gen drie leidende functionarissen uit het Hoofdbestuur, diende tot motief voor de bewering, dat deze functionarissen uit het Hoofdbestuur verwijderd moesten worden. Tot zoover ging het Hoofdbestuur mede; te ver reeds! Men stelde zich ech- ter op het standpunt, dat de vacatures niet vervuld behoorden te worden, hetgeen voor de Duitschers weer aanleiding was, de benoeming van Piek aan te kondigen. Op Zaterdag 18 Nov. zou de heer Reuter, gevolmachtigde voor het Duitsche Roode Kruis alhier, met den heer Piek arriveeren. Een bespreking zou Zater- dagmiddag plaats hebben; en reeds waarschuwde het Hoofdbestuur de bereik~ bare afdeelingsbesturen en kringcommissarissen, dat Piek in aantocht was, en dat men zijn benoeming niet zou kunnen aanvaarden en met aftreden zou beantwoorden. De vergadering vond eerst op Zondag plaats en ook toen liet men geen twijfel bestaan of Piek's benoeming zou het aftreden van het Hoofd- bestuur ten gevolge hebben. Desondanks verscheen Piek Maandag, en vond bui- ten den portier niemand aanwezig. Uit de tot nu toe verschenen publicaties zou men allicht den indruk krij- gen, dat het aftreden beperkt is gebleven tot het Hoofdbestuur. Dit nu is niet juist, en het is goed, daarop de aandacht te vestigen. In de week van 20 November antwoordden vrijwel alle afdeelingsbesturen en kringcommissa- rissen met aftreden. Het gevolg was, dat in de respectieve afdeelingen ve- le transportkolonnisten en helpsters hun bestuurders volgden en ontslag namen. Men kan dus gerust zeggen, dat het geheele werk van het Roode Kruis is lam- gelegd, geheel overeenkomstig den opzet der Duitschers, waarop het Roode Kruis het juiste antwoord gaf. Immers, de zorg voor de krijgsgevangenen was practisch aan het Roode Kruis reeds onmogelijk gemaakt. De Wehrmachtsbefehlhaber had, vóór het incident- Piek reeds doen weten dat het N.R.K. zijn zorg had te beperken tot de Ne- derlandsche burgerbevolking; verzending van pakketten was practisch reeds uitgesloten door het ontbreken van transportmogelijkheden en .... voorra- den! Deze bevoegdheidsbeperking zal wel een laat antwoord geweest zijn op de houding van het N.R.K. dat zich niet geroepen voelde om in de stations koffieschenkerijen voor Duitsche soldaten in te richten; een houding, waar- van alleen, en om onbegrijpelijke redenen, de afd. Utrecht was afgeweken. Hoe weinig ernst het de Duitschers was met het Nederlandsche Roode-Kruis- werk, moge nog blijken uit het feit, dat zij, in strijd met hun uitdrukke- lijke beloften, het centraal magazijn in de Citroen-garage in beslag geno- men hadden, op 17 November, dus nog voor het geval-Piek aan de orde was. Het is een treffend voorbeeld van Nederlandsche goedgeloovigheid, wat daar- bij in Duitsche handen gevallen is. Honderden rijwielbanden, bestemd voor fietsende helpers en helpsters; kisten tricotage, voor uitdeeling bestemd; kostbare voorraden, bedoeld om de ergste nood te lenigen, wanneer dit mo- gelijk en noodig was, werden door de Duitschers gestolen, in strijd met uitdrukkelijke, ondubbelzinnige beloften. Het Roode-Kruis is gesneuveld. Het is laaghartig met een stoot in den rug, vermoord. Doch, voor zoover de Duitschers dit niet opzettelijk verhinderen, gaat het -3- werk zelf voort. Evacuatie en Informatie voor de bevolking worden verricht door de Luchtbeschermingsdiensten. De sanitaire hulp verleenen de genees- kundige Diensten. De samenbundeling van deze krachten echter, een goed-va- derlandsche, goed functionneerende organisatie, moest vernield worden. Opdat wij niet vergeten ! -o- "HET ALTERNATIEF" Onder bovenstaande titel schreef "De Groene Amsterdammer" den elfden Maart 1939 over den politieken chaos in België, waar het volk niet in staat was een regeering te vormen tengevolge van het onvermijdelijk gekrakeel tus- schen de nationaliteiten, de partijen, de onverzoenlijke sociale tegenstel- lingen en wat dies meer zij. Het was er tenslotte zoover gekomen, dat zelfs in de partijen de verdeeld- heid onoverbrugbare tegenstellingen schiep, zoodat er tenslotte in het ge- heel geen mogelijkheid meer bestond om een kabinet te vormen. De Koning besloot toen om nieuwe algemeene verkiezingen uit te schrijven, waarvan hij noch zijn ministers iets goeds verwachtten. De Koning heeft toen den verkiezingsstrijd ingeluid met een zeer bitteren brief aan zijn eersten minister, een brief welke een aaneenschakeling van klachten bevatte over de wijze waarop de Belgische politieke partijen het democratische erfdeel beheerd hebben. "De Groene" merkte hierbij op: "Het verdient de aandacht, dat de koning bij zijn critiek niet uitgaat van een aan de democratie vijandige zienswijze, doch haar integendeel op de democratische gedachte baseert." De Koning zag zeer wel in, waarom het ging in Europa van 1939 en reeds vele jaren daarvoor n.l. om het alternatief: democratie/totalitairisme. Maar die volkeren bleven den voorkeur geven aan verdeeldheid, geharrewar en eigen- zinnigheid, aan een meer dan walgelijk aankweeken van allerlei facties, zoodat het totalitairisme zijn kans kreeg, want al deze verdeeldheid ver- nietigde de volkskracht. De democratie had den volkeren de groote gaven geschonken van persoonlijke vrijheid en verantwoordelijkheid, van zelfbewust handelen ten behoeve van het algemeen belang, voorzooverre de mensch althans als staatsburger leeft en werkt. Maar de volkeren gaven den voorkeur aan eigenbelang en groepsbe- langen en maakten zich zoodoende tot willoos slachtoffer van den vijand der menschheid: het totalitairisme, dat krachtens zijn wezen gericht is op to- tale vernietiging van de persoonlijkheid door deze geheel te collectivisee- ren. Wij staan thans aan den vooravond van de militaire vernietiging van het to- talitairisme, maar wanneer wij dit vervloekte systeem niet volkomen vernie- tigen, zal het zijn aanslagen op de menschheid hervatten. De totale vernietiging ervan is slechts mogelijk, doordat wij waarachtig de- mocratisch worden, hetgeen beteekent, dat wij als staatsburgers ons in de eerste plaats richten op het algemeen belang, alsmede op de innerlijke ver- dediging der groote zedelijke goederen: vrijheid en gerechtigheid. Ten aanzien van deze aangelegenheden is onherroepelijk noodzakelijk: eensge- zindheid van allen; laat niemand redeneeren: eerst mijn belang en dan dat van den staat; laat niemand marchandeeren met de vrijheid, en moge gerech- tigheid het doel zijn van allen. Alleen dan meent het Nederlandsche volk het goed met het Nederlandsche volk en zijn staat. -o- Er bereiken ons berichten omtrent ergerlijke staaltjes van gebrek aan hulp- vaardigheid ten opzichte van menschen, die uit Amsterdam uitzwermen op jacht naar voedsel in de provincie. Grove willekeur, brutaliteit en heb- zucht spelen hierbij een rol. Wij begrijpen, dat vele boeren, handelaars, fietsenmakers enz., enz. moe worden van het dagelijks terugkeerend vlagen dier hongerenden. Maar toch zijn zij zeker niet zoo moe als degenen, die rondzwerven en vaak sterven in de polders en langs de wegen. Laat ons de barmhartigheid niet vergeten. -o- -4- RUNDSTEDTS OFFENSIEF. Het offensief van von Rundstedt tegen het front van het eerste Ameri- kaansche leger, is voor ons als een verrassing gekomen, en wij kunnen hier- in niet anders zien dan een blijde verrassing, aangezien ons deze verras- sing buitengewoon levendig herinnert aan den aanval van Ludendorf in 1918, en bovendien omdat op deze wijze de oorlog veel sneller voortgang maakt, dan wanneer de Duitschers, verscholen achter poelen en moerassen, gezwol- len rivieren en inundaties, hun defensief hadden voortgezet. Het offensief is blijkbaar goed voorbereid en verloopt, voorzooverre wij dit kunnen beoordeelen, volgens het bekende recept: gemotoriseerde en pantsertroepen drijven een wig of meer wiggen in het front van den tegen- stander met het oogmerk groote troependeelen af te snijden en in te slui- ten. De Duitschers hebben gedurende de eerste twee dagen vorderingen ge- maakt, in één sector tot een diepte van 30 km ongeveer, bij een wigbreedte van nog niet één kilometer. Er zijn in het geheel drie wiggen. Met de gebruikelijke Duitsche leeghoofdigheid verklaren gevangen geno- men Duitsche soldaten, dat het leger verwacht voor Kerstmis in Parijs te zijn. Wij herinneren ons deze klanken ook uit de dagen van Ludendorfs groote en laatste offensief. Deze gevangenen behooren tot de beste troepen, waarover het Derde Rijk beschikt, hetgeen vanzelf spreekt, omdat von Rundstedt uiteraard de minder- waardige troepen in reserve houdt om het opnieuw te veroveren gebied te bezetten tot zij voldoende gevechtskracht bezitten om in den werkelijken strijd geworpen te worden. Wanneer de beste Duitsche troepen een dergelijk lichtvaardig oordeel uitspreken, dus zoo belachelijk lichtgeloovig zijn, dan moet het er in de hoofden der overige soldaten nog veel verwarder uitzien en is te verwach- ten dat een nederlaag - en deze kan niet zoo bijster lang uitblijven - tot een moreele ineenstorting leidt, zooals na de nederlaag in Normandië. Dat von-Rundstedt tot een zoo groot offensief in staat is, is alleen het gevolg van het feit, dat hij aan de fronten, welke achter de waterbe- scherming liggen, groote troepenmassa's heeft kunnen onttrekken. Verder heeft hij ze overal vandaan gehaald, tot zelfs uit Amsterdam. Hij heeft het leger opgeroepen tot een laatste groote krachtsinspanning; laat ons hopen, dat het niet slechts de laatste g r o o t e, maar "über haupt" de laatste is. Montgomery heeft meerdere malen verklaard, dat deze oorlog hem verveelt. Wij zeggen het hem na uit de grond van ons hart; misschien dat von Rund- stedt thans aan alle verveling een einde maakt. Nu dit offensief aan den gang is, zullen de Duitschers achter het front, dus ook in ons land, wel weer last krijgen van extra vlegelachtigheid. Laat niemand zich daardoor laten bluffen, en bedenken, dat deze vlegels maar Duitschers zijn. -o- BEDENKELIJKE BELANGSTELLING. Drukkerij Ahrend kreeg voor eenige weken van de S.D. opdracht tot het leveren van 500 plattegronden van Amsterdam. De opdracht werd uitgevoerd (vergeet dit niet, lezer) en het bestelde ge- leverd. Wij kunnen ons niet indenken, dat de Sicherheitsdienst deze plat- tegronden louter voor touristische genoegens noodig heeft. U? -o- H.H.WINKELIERS. De Duitschers gaan onverdroten voort met het stelen van Uw voorraden, welke gij zoo zorgvuldig achter de hand gehouden had voor den zwarten handel, alsmede voor het aanhouden van voorraad, opdat gij na de bezetting onmiddelijk zoudt kunnen voortgaan met Uw bedrijf. Een lof- waardig voornemen, vooral wanneer gij bedenkt, dat er thans in ons land zoo bitter veel geleden wordt, er tekort is aan alles en het volk kleumt en hongert. Gij helpt op deze wijze aan het uitplunderen van ons volk, H.H. winkeliers; gij zijt op Uw wijze collaborateurs. Hebt U dat nooit bedacht? Uitstekend, dan weet gij het thans. Verkoopt Uw clandestiene voorraden tegen normale prijzen of.... geeft ze weg. ---