De nieuwe Amsterdammer No.79

No:79 23 April 1945 FRONTNIEUWS. WESTFRONT. Binnenland. Sedert de opzienbarende berichten van Donderdag j.l. uit Londen, meldt de B.C.C. omtrent Nederland nog slechts, dat er patrouille-activiteit in de Grebbe-linie is en dat de Polen Delfzijl na- deren. Kampen is bevrijd. Op weg naar Emden hebben de geallieerden Papenburg veroverd en zijn 10 km. opgerukt. Zij staan aan de stadrand van Harburg op de W.oever der Elbe; bij Lauenburg hebben zij 60 km. van de W.Elbeoever in handen. Het bruggehoofd ten Z. van Maagdenburg wordt uitgebreid en troepen en mate- riaal stroomen over de rivier. In de Harz zijn 56.000 gevangenen gemaakt; de divisie von Clausewits, die pogingen deed om deze troepen te ontzet- ten, is nu zelf omsingeld. In Tj.Slovakije is Asch veroverd door de Am. Zij rukken op naar Karlsbad. De Franschen hebben Stuttgart en Freiburg veroverd; zij staan op een 60 km.breed front aan de Boven-Donau bij Siegmaringen en hebben een bruggehoofd over de Donau gevormd, vanwaaruit zij zijn opgerukt naar de Zwitsersche grens, welke zij bij Schaffhausen bereikten. Het 7e Am. leger is opgerukt ten Z. van Neurenberg en staat nog 40 Km. van Augsburg. Ook in de richting Regensburg werden vorderin- gen gemaakt. In Frankrijk werden de vijandelijke groepen bij de Gironde- monding geliquideerd. LUCHTFRONT. Spw.knooppunten rondom-Berlijn en bij München en Praag wer- den enige malen aangevallen. De R.A.F. attaqueerde Regensburg. Bij den aanval van Maandag op Swinemünde werd het vestzakslagschip de "Lutzow" tot zinken gebracht. Mosquitos en Stormowiks zijn dag en nacht boven Berlijn. Kiel is eveneens aangevallen. OOSTFRONT. De Russen vechten in de N. en O. voorsteden van Berlijn; zij staan op 8 km. van het centrum; patrouilles hebben de Ringbahn bereikt. Het centrum van Berlijn ligt onafgebroken onder artillerievuur. Ten Z. der Rijkshoofdstad zijn de Russen op weg naar Maagdenburg, teneinde zich met de Amerikanen te vereenigen. Per radio hebben zij reeds contact met elkaar. De Am. sturen auto's met Russisch sprekende militairen vooruit. De Russen hebben Treuenbrietzen bereikt. Op weg naar Dresden veroverden zij Bautzen, Kamenz en staan nog 20 km. van de stad. ITALIE. Het 8e leger heeft Belogna veroverd en is 30 km. opgerukt; het staat nog 3 km. van de rivier de Po. Modena wordt bedreigd; de troepen rukken tevens op in de richting van Ferrara, waar zij nog 3 km. van ver- wijderd zijn. VERRE OOSTEN. In Birma hebben de Britten een nieuw offensief ingezet en rukten op tot 110 km. ten Z. van Meiktila, waardoor de spw. naar Rangoon wordt bedreigd. Op Mindenao rukten de Amer. 30 km. het land in en ver- overden een vliegveld. Ten N. van Borneo zijn zij op het eiland Balabak geland. DIVERSEN. Drievierden van de Duitsche vliegvelden zijn in het bezit der geall. Op vliegvelden tusschen het O. W. front staan nog verschillen- de toestellen, die geen benzine hebben om te ontkomen. Vele vijandelijke vliegeniers landen op geall. vliegvelden en geven zich gevangen.- Z.K.H. Prins Bernhard bezocht Leeuwarden, waar hij o.a. den bisschop van Roermond bezocht, die uit zijn diocees was geevacueerd.- Vanaf Maandag(heden) worden de verduisteringsmaatregelen in Groot-Brit- tannië opgeheven, behalve in het kustgebied. Dit laatste met het oog op de duikbooten, die anders de Britsche kust kunnen gebruiken om zich te orienteeren.- Op verzoek van generaal Eisenhower zullen eveneens uit Amerika 12 leden van het Congres en diverse journalisten naar Duitschland vertrekken, ten- einde de concentratiekampen in oogenschouw te nemen. De Engelsche com- missie is gisteren per vliegtuig in Londen teruggekeerd. De opgedane in- drukken waren verbijsterender, dan zij ooit hadden kunnen denken. In het concentratiekamp Belzen werken 150 groepen Britsche Roode Kruis soldaten voor de verbetering van den toestand. Gevangen S.S.-lieden worden ge- bruikt om de slachtoffers op brancards te vervoeren.- De Fransche commissaris voor Syrië is te Parijs schuldig verklaard en ter dood veroordeeld.- -2- DE SUPERIORITEIT VAN DE GEALLIEERDE LUCHTMACHT. Het huidige overwicht van de geallieerde luchtmacht is niet alleen en zelfs niet in de eerste plaats het gevolg van een veel grooter aantal vliegtuigen, waarover men beschikking heeft, doch vooral het gevolg van de betere kwaliteit der Amerikaansche en Britsche vliegtuigen, mo- toren en schroeven en ook, omdat men bepaalde vliegtuigtypes gebruikt, die de Duitschers in het geheel niet kennen. In de eerste plaats de bewapening. De Supermarine "Spitfire" bijv., had oorspronkelijk 8 lichte mitrailleurs, gemonteerd in de voorrand van de vleugel ter weerszijden van de romp, welke later, om de vuurkracht der bewapening te verhoogen, werden vervangen door 8 zware mitrailleurs en in sommige gevallen door 4 snelvuurkanonnen van 20 mm, terwijl ook een gecombineerde bewapening van zware mitrailleurs en snelvuurkanonnen voorkomt. De Messerschmitt Me.109 daarentegen heeft slechts 4 lichte mitrailleurs in de vleugelneus, plus soms één snelvuurkanon, dat door de holle schroefas kan schieten. Het verschil in vuurkracht tusschen beide jachtvliegtuigen is zonder meer duidelijk. De zoo bekende Hawker "Typhoon", een éénpersoons vliegtuig, dat speciaal wordt ingezet tegen kleine gronddoelen, heeft, behalve een aantal raketbommen, vier snel- vuurkanonnen, waarmede treinen, tanks, pantserwagens, gebouwen met suc- ces kunnen werden beschoten. De Duitsche luchtkruiser (Kampfflugzeug) heeft steeds een veel te lich- te bewapening van slechts drie of vier mitrailleurs van 7.5 mm gehad. Weliswaar was deze bewapening slechts bedoeld als verdediging tegen aanvallende jagers, waarvan men, in theorie tenminste, weinig last zou hebben, gezien de hooge snelheid dezer luchtkruisers, doch zelfs als zoodanig is zij onvoldoende en niet te vergelijken met de zeer volledi- ge bewapening, voor het grootste deel bestaande uit de veel meer effec- tieve snelvuurkanonnen, der geallieerde bommenwerpers, die, zoowel in verband, als alleen vliegende, in staat zijn om aanvallen van vijande- lijke jachtvliegtuigen net succes het hoofd te bieden. Bovendien zijn bij de geallieerde bommenwerpers de boordwapens gemon- teerd in gesloten geschutkoepels, welke mechanisch worden bewogen, zoo- dat de luchtschutter nimmer eenige last heeft van de vliegwind en steeds zoo zuiver mogelijk kan richten. De boordwapens der Duitsche vliegtuigen worden nog steeds uitsluitend met de hand bediend. Verder vinden wij in de geallieerde vliegtuigen een behoorlijke pantsering der zitplaatsen en geschutkoepels, welke pantsering als regel bij de Duitsche machines ontbreekt, omdat hier nu eenmaal veel te veel uitsluitend rekening is gehouden met zoo goed mogelijke prestaties. De combinatie zoo goed moge- lijke prestaties, zoo zwaar mogelijke bewapening, zoo hoog mogelijke bom- menlast en zoo effectief mogeljke bepantsering, welke wij bij de gealli- eerde luchtkruisers aantreffen, ontbreekt bij het Duitsche "Kampfflug- zeug" volkomen. Het grootste échec is wel de door de Duitschers zoo sterk gepropageerde duikbommenwerper geweest. Overigens, dit type vliegtuig is géén Duitsche uitvinding, zooals men ons heeft willen wijsmaken, doch het stamt oor- spronkelijk uit de Vereenigde Staten, waar het in betrekkelijk beperkte mate door zoowel de Army als de Navy Air Corps werd gebruikt. De Duit- schers echter zagen in dit type vliegtuig hèt middel om kleine gronddoe- len, al dan niet beweeglijk, aan te vallen en maakten buitengewoon veel werk van de "Stuka". Het type, waarmede zij het meeste succes hadden, was de Junkers Ju 87, een tweepersoons geheel metalen vrijdragende laag- dekker. Aangezien de machine op het doel onder een zeer steile hoek duikt, verplaatst het zich t.o.v. het doel slechts zeer weinig, zulks in tegenstelling met de horizontaal vliegende bommenwerper. Verder kan het met groote snelheid duikende vliegtuig het doel tot op betrekkelijk geringe afstand (300 tot 1000 meter) naderen, alvorens de bom af te wer- pen, en hierdoor zal de trefkans nog meer worden vergroot. Door de ver- nuftige automaat wordt de bom afgeworpen op het oogenblik dat de machi- ne weer steil wordt opgetrokken. Ontegenzeggelijk, zoo'n aanval van duikbommenwerpers is buitengewoon in- poneerend; de vliegwind huilt langs de stijlen van het onderstel, langs de vleugel, de staartvlakken en om de zaak nog griezeliger te maken, werd dikwijls een electrische claxon door den piloot gebruikt. In het begin -3- lieten de bedieningsmanschappen der luchtdoelbatterijen dan ook dikwijls hun geschut in den steek en zochten een goed heenkomen in schuilplaatsen waardoor de duikbommenwerpers vrij spel hadden en inderdaad heel wat kon- den verwoesten. Na afloop van betrekkelijk korten tijd echter, raakten de artilleristen gewend aan die, zoo'n helsch kabaal makende duikende machi- nes en toen kwamen zij tot de verrassende ontdekking, dat die dingen hee- lemaal niet zoo moeilijk waren te raken, vermits je maar achter je kanon bleef zitten en ook bleef schieten. Immers, door de steile duikvlucht verplaatst het vliegtuig zich nagenoeg niet t.o.v. het doel en het eeni- ge, wat die kanonniers hadden te doen, was te zorgen, dat hun projectie- len de door het vliegtuig afleggende baan kruisten; de machines vlogen dan vanzelf in die ontploffende granaten. Langzamerhand werd de situatie dan ook zoo, dat de duikbommenwerper alleen nog maar te gebruiken was tegen niet of nauwelijks verdedigde doelen; zoodra men echter te doen had met een voldoende aantal batterijen afweergeschut, bemand door vasbera- den menschen, was het met de "Stuka" gedaan. De geallieerden, die nimmer buitengewoon geporteerd waren voor de duik- bommenwerper, ook al, omdat men hiervoor slechts zeer speciale bemannin- gen kon gebruiken, die aan uiterst strenge keuringen moesten worden on- derworpen, hebben den geheelen oorlog vastgehouden aan het bombardement tijdens de horizontale vlucht, waarbij het afwerpen van de bommen hoog- stens werd voorafgegaan door een vrij slappe duik. Een dergelijk bombar- dement is echter alleen effectief tegen vrij groote doelen; zoodra men te maken heeft met kleine, al dan niet bewegelijke doelen, wordt de tref- kans vrij gering, zooals wij eenige malen aan den lijve hebben kunnen on- dervinden, o.a. bij de bombardementen en op de garage Sieberg op het Scheldeplein, toen de bommen op de Noorder Amstellaan terechtkwamen. Men is eerst begonnen om snelle jachtvliegtuigen te voorzien van bommen, welke onder de vleugels werden opgehangen. Hiermede had men eenig succes,voor- al tegen pantserwagens en tanks en vandaar naar de fighterbomber à la "Typhoon" il n'y avait qu'un pas. Deze machine en tegenwoordig ook die "Mosquito", is uitgerust met z.g. raketbommen, d.w.z. bommen, welke als ze worden losgelaten, worden voortgestuwd door een raket en daardoor een eigen snelheid verkrijgen en zoo een veel zuiverder baan volgen, dan de bom, welke eenvoudig uit het vliegtuig wordt geworpen. De trefkans met zoo'n raketbom is dan ook nagenoeg even groot als met een uit een kanon afgevuurde granaat; vandaar het opzienbarende resultaat, dat werd be- reikt bij het bombardement van de beide schoolgebouwen in de Euterpe- straat einde November verleden jaar en de sindsdien plaats gehad hebben- de bombardementen van Duitsche hoofdkwartieren in ons land, zooals bijv. het Hotel Bosch van Bredius bij Naarden. Dergelijke bombardementen, uit- gevoerd met gewone bommen, zouden een verwoesting tot ver in de omtrek tot gevolg hebben gehad met de kans, dat het hoofd-object niet eens zou zijn geraakt. De in de nabijheid der beide schoolgebouwen in de Euterpe- straat en van het Hotel Bosch van Bredius gelegen huizen, zijn er welis- waar niet zonder soms ernstige beschadigingen afgekomen en helaas hebben deze bombardementen het leven van ettelijke burgers gekost, in beide ge- vallen echter werd het hoofd-object goed geraakt en bleef er niet veel van over, zoodat het bombardement volkomen geslaagd was. Waar het vlieg- tuig in kwestie de bom in horizontale vlucht bij hooge snelheid uitgooit is die machine uiterst moeilijk te raken door het vuur der vijandelijke luchtdoelartillerie, ook al, omdat zoo'n Typhoon of Mosquito het doel meestal van een geringe hoogte af zal aanvallen, waardoor de hoeksnel- heid zeer hoog wordt. Als een gevolg van de toepassing van de raketbom hebben wij dus een hooge trefkans met die bom, tengevolge van de hooge hoeksnelheid een uiterst geringe trefkans van het vliegtuig. Inderdaad is die "Typhoon" een wapen, dat verre superieur is aan de inmiddels van het tooneel verdwenen "Stuka". In navolging van de Russen, hebben de Duitschers in het begin van dezen oorlog op vrij groote schaal gebruik gemaakt van zoowel parachutisten als luchtlandingstroepen, zooals wij tot onze schade hebben ondervonden. In beide gevallen werd voor het transport van deze troepen gebruik ge- maakt van driemotorige Junkers Ju 52 vliegtuigen, welke eventueel met -4- een zeer lage voorwaardse snelheid nog in de lucht konden blijven en waarmede bovendien op meer kleine terreinen kon worden geland. Ook bij de verovering van Kreta werd nog van dit type vliegtuig gebruik gemaakt. Het neerlaten van parachutetroepen heeft het nadeel, dat tijdens de daling vooral als er een beetje wind staat, de manschappen over een groote af- stand verspreid kunnen worden, zoodat het vrij lang kan duren voor zij zich weer hebben verzameld rond hun commandant en in die tusschentijd de vijand tijd en gelegenheid heeft gehad de noodige maatregelen voor het afslaan van de overval te nemen. Vandaar, dat de geallieerden parachute- troepen nagenoeg alleen hebben ingezet in kleine aantallen en tegen zeer bepaalde doelen, zooals bijv. electrische centrales, bruggen e.d., om deze te vernietigen, waarna de parachutisten moesten proberen een goed heenkomen te zoeken ofwel zich hadden over te geven. Voor grootere operaties heeft men uitsluitend luchtlandingstroepen in- gezet, welke echter niet met motorvliegtuigen werden vervoerd, doch met achter motorvliegtuigen gespannen glijvliegtuigen. Het laatste deel van de tocht, de glijvlucht naar het doel, geschiedt dus volkomen geruisloos en het element van verrassing is dan ook meestal zeer groot. Bovendien bedraagt de landingssnelheid van zoo'n glijvliegtuig slechts eenige kilo- meters per uur, zoodat een dergelijke machine overal, zelfs boven op een brug of op het dak van een huis, zonder eenig gevaar voor de inzittenden kan worden neergezet, terwijl de kosten van een glijvliegtuig natuurlijk heel wat lager zijn dan die van een driemotorig metalen motorvliegtuig. Tenslotte, aangezien die glijvliegtuigen worden bestuurd, kunnen zij dus op een bepaald punt landen, het verband van de troep blijft op die ma- nier gehandhaafd en de manschappen kunnen snel worden verzameld om tot de aanval op het deel in kwestie over te gaan. Ook kan men met behulp van die glijvliegtuigen lichte tanks, motorfietsen en ander materieel neerlaten, zonder dat de vijand hiervan iets behoeft te bemerken; de Duitschers ondersteunden hun luchtlandingstroepen ook wel met dergelijke dingen, doch ze vervoerden een en ander steeds met die driemotorige Ju 52 met alle nadeelen hiervan. Het gesleepte glijvliegtuig is door de Duit- schers feitelijk niet gebruikt, althans lang niet in die mate als bij de geallieerden en na Kreta zijn dan ook geen groote Operaties meer met luchtlandingstroepen uitgevoerd en de indertijd met veel ballyhoo om- geven "Fallschirmtruppe" wordt tegenwoordig als doodgewone infanterie aan het front gebruikt. Want ook dit wapen heeft zich, als gevolg van verouderde uitrusting aan vliegtuigmaterieel, niet kunnen handhaven. -0- VARIA. Een record capitulatie praesteerde het stadje Kreussen in Beieren. Toen de Amer.tankvoorhoede nog 9 1/2 km. van het plaatsje verwijderd was, stond er reeds een parlementair met een witte vlag op den uitkijk. Een Amer. sergeant nam den man op zijn motor, reed linea recta naar het stadhuis, accepteerde de capitulatie en alles was in orde. -o- In Groningen praesteerden de Duitschers een typisch Duitsch en dus ploertig capitulatie-handigheidje. Een paar soldaten staken de handen omhoog ten teeken, dat zij zich overgaven. De Canadeezen kwamen nader om hen te arresteeren. Op dat moment openden Duitsche scherpschutters het vuur. Duitsche ridderlijkheid, eerlijkheid, heldhaftigheld. -o- Op 10 April j.l. zei Goebbels in een radiorede: "Overal waar de Duit- sche soldaat zijn voet zette, bracht hij welstand en geluk, rust en orde en volop werk. Radio Parijs vertaalde deze redevoering als volgt: "Overal waar de Duitsche soldaat zijn voet zette, bracht hij armoede en ongeluk, de rust van het kerkhof en de orde van het tuchthuis, volop werk in de concentratiekampen." -o- Inz.Buchenwalde wordt door het geallieerde opperbevel medegedeeld, dat dit kamp niet als het ergste van alle moet worden beschouwd; er zijn er waar de toestanden veel erger waren. De toestanden in Buchenwalde waren de normale in een Duitsch concentratiekamp. -o-