SYLLABUS 1.

Cursus: Eros en Psyche.

Het verhaal van Amor en Psyche werd door Apuleius geschreven in de tweede eeuw van onze jaartelling, toen het Romeinse rijk in verval begon te raken en daarmede de Romeinse cultuur, die een samensmelting was van alle Middellandse zee-culturen.
In die tijd klinkt door de Grieks-Romeinse wereld de kreet: "de grote Pan is dood", ontstaat de Christusmythe en geeft Apuleius aan de geschiedenis van Amor en Psyche de definitieve vorm en uitbreiding.

Als Aphrodite hoort, dat de aarde een andere Aphrodite heeft voortgebracht, wordt zij ontstellend vertoornd; zij is immers uit de zee geboren, waarin zij ook woont.
De aarde is het terrein der mensen, die in de ogen der goden verachtelijk zijn. Het aardse is voor hen een smeerboel: ziekte, armoede, lelijkheid, honger, verminkingen enz.

Het orakel van Apollo zegt, dat Psyche tot de doodsbruiloft moet worden voorbereid.
De bruid als de stervende is een oeroud motief, waarin het matriarchaat doorschemert.
Het huwelijk verbreekt de eenheid moeder-dochter, "doodt" het meisje door haar tot vrouw en moeder te maken.
Meisje-bloem wordt moeder-vrucht.
Moeder worden - het levensmysterie.
De bruidssluier versluiert het mysterie der vrouw.
Voor de man is het huwelijk een agressieve daad terwille van de lust.

Als Eros Psyche ziet, verwondt hij zich aan zijn pijl, waardoor hij verliefd op haar wordt.
In het huis van Eros vertoeft Psyche in de paradijssfeer, zij ziet niet; leeft onbewust, vindt zijn bijslaap heerlijk.
De zusters vertegenwoordigen haar eigen verdrongen matriarchale tendenzen, schaduwen, die, ofschoon verdrongen, zich nog doen gelden.
Deze matriarchale tendenzen zijn de dodelijke vijandigheid van het matriarchaat jegens de man.

Psyche verbreekt het haar opgelegde taboe, maar zij castreert of doodt Eros niet. Zij regredieert dus niet tot de matriarchale situatie.

Als zij Eros ziet, heeft zij hem lief, maar nu is het de gekende Eros en niet meer de ongekende, die zij alleen uiterlijk, natuurlijk onderging. Zij ondergaat hem nu innerlijk, waardoor zij de enkel uiterlijke verliest.

Psyche wordt vaak afgebeeld met vlindervleugels.
Rups - cocon - vlinder; prachtige opeenvolging voor de gedachte der wedergeboorte.

Zij had de ongekende Eros nooit liefgehad.
Het verlies van de uiterlijke Eros: haar sexe als enkel sexe afwijzen om haar op hoger niveau weer te verwerven als liefdeervaring.

---