SYLLABUS 6.
Cursus: De christelijke idee als aardse werkelijkheid.
Rusland verhoudt zich tot Europa als identiteit tot onderscheid. Daarom zoekt de Rus zijn zelfverwerkelijking niet in het hebben.
De ontwikkeling van het Ik heeft geleid tot het grofste egoïsme. Al doende komt de mens(heid) tot zelfbewustzijn.
Enkelen komen tot inzicht. De massa volgt. Sociale wetgeving.
De tegenstelling Europa/Rusland beinvloedt beide partijen.
Wij moeten hier en elders bewijzen, dat ook wij sociale rechtvaardigheid willen.
Onze Ik-verheerlijking is den Afrikanen en Aziaten niet aangeboren.
De ontwikkeling van ons zelfbewustzijn is die van de vrijheid van het Ik. Het valt het Ik niet zwaar zijn rechten te eisen, maar wel zijn plichten te erkennen.
Vrijheid veronderstelt, dat het subject niet gebonden is aan zijn materiële noden.
In Europa is de massa afhankelijk van particuliere personen;
in Rusland niet. Dit is een zeer wezenlijk verschil.
Door de eeuwen heen is er naar gestreefd de massa in afhankelijkheid te houden van een groep geprivilegieerden. Dit is ondemocratisch.
Opheffing der privileges voert tot socialisme.
Behalve in Italië zijn er buiten de communisten geen socialistische partijen meer.
Ook de vakbeweging gelooft in de welvaartsstaat als alternatief voor het socialisme. Niet begrepen wordt, dat het Ik zich vanzelf moet verkeren en bezig is dat te doen en dat de welvaartsstaat de verstarringsdood tegemoet gaat.
De maatschappij wordt steeds gecompliceerder en dus de noodzaak om te ordenen steeds groter.
De ordeningen nemen daardoor voortdurend in aantal toe.
De staat speelt hierbij de rol van super-organisator.
Bijzondere gevolgen van de welvaart: verslapping, degeneratie, luiheid.
In de kringen der jongeren zijn reacties merkbaar tegen de verheerlijking der techniek, tegen de organisatiewoede, tegen de opvattingen der ouders, die heel vaak niet meer serieus genomen worden.
Reacties in de philosophie: Bergson wil intuïtieve wijsheid. Intuïtie is vrouwelijk. Ik is manlijk.
De existentialisten wijzen op de vereenzaming, waardoor het subject zijn lijden gaat onderkennen.
De abstracte kunst dwingt de toeschouwer (-hoorder) tot subjectieve creativiteit.---