SYLLABUS 6.

Cursus: De ontwikkeling der persoonlijkheid.

De massamens is als ondermens de schaduw, die het Ik overheerst. (De schaduw heeft thans de vorm van de massamens).
Deze overheersing blijkt uit het verlangen van het Ik naar ondergang.

De oplossing van het Ik treedt extatisch-agressief naar buiten in de roes, die zich meester maakt van de deelnemers aan een of andere massa-beweging zoals het nazisme. Kan ook op stillere wijze zich openbaren b.v. op quasi-religieuse wijze bij massabekeringen als door Billy Graham.

Wanneer de groep uiteenvalt, vervluchtigt de cultuurcanon.
De groep is een psychologische eenheid, voortvloeiend uit het (innerlijke) gemeenschapsgevoel der deelhebbers, en heeft het karakter van duurzaamheid.

Het verval van de cultuurcanon is het verval van het voordien algemeen erkende ideaal-Ik.

Een gevaar van de massabeweging is, dat de enkeling er tot anonymiteit vervalt, waardoor hij tot daden gebracht kan worden, die hij als zelfstandige enkeling niet zou durven bedrijven.
Binnen de massa bezit hij geen persoonlijkheid en dus ook geen persoonlijke aansprakelijkheid.

Omdat hij niemand is, wordt hij vatbaar voor de suggestie der grote getallen, waaraan hij zijn eigen waarde gaat ontlenen.
Deze grote getallen versterken echter anderzijds zijn gevoel van onbelangrijkheid: "het nietige individu".
In het conflict tussen het collectief onbewuste en het Ik-bewustzijn is het eerste in de massamens de sterkste.
Dit conflict is ook dat tussen soort en individu.
In de psychologische strijd tussen Freud (sexuele drift) en Adler (machtsdrift) treedt het eveneens te voorschijn.

Jung heeft het collectief religieuse element in de psychologie aan het licht gebracht.
Op dit terrein (van het coll.religieuse) schieten de kerken te kort.

De massamens laat zich overweldigen door het collectief onbewuste, maar heeft er geen menselijk contact mee.

Aangezien de mens der menigte en dus ook de hedendaagse mens der massa, alleen maar kan volgen, omdat hij zelf niet creatief is, kan hij slechts bewust gemaakt worden van zijn huidige situatie, doordat hij geconfronteerd wordt met de gevolgen ervan en stuit op diegenen, die het andere beogen, doen en zeggen dan hij en hem niet aanvaarden.

---