SYLLABUS 4.

Cursus: De vrouwelijke emancipatie als voorwaarde voor de verdere ontwikkeling der mensheid.

Aphrodite stuit in haar ontwikkeling op Psyche als op het haar vreemde, dat haar te boven gaat en haar vijandschap opwekt, zowel om het een als om het andere.

De werken van Psyche zijn te begrijpen als een proces van vrouwelijke bewustwording: instinct; zich bewust maken, dat mens-zijn ordenen is; dit verworven inzicht toepassen op de levenstroom.

Doordat zij zich bewust wordt, verandert Eros, want Eros en het vrouwelijk bewustzijn is hetzelfde.
Haar onveranderlijke liefde tot Eros is haar onveranderlijke wil om op vrouwelijke wijze bewust te worden.

Het sprookje behandelt de verhouding van Psyche tot Eros en niet die van Psyche tot een man.
Eros is de liefdegod, d.w.z. hij is op vrouwelijke wijze manlijk.
Als zoon van Aphrodite is hij in haar voorondersteld en hij is gewekt (verwekt) door Zeus, het algemeen goddelijk-manlijke (ideëel-manlijke) beginsel.

In het vrouwelijk bewustzijn overweegt het moment der identiteit. Het manlijke laat het moment van het onderscheid gelden.

Het vrouwelijke moet zich niet radicaal vermanlijken, aangezien dan het vrouwelijke betrokken-zijn verdrongen wordt.
Verdringen is dan de enige mogelijkheid, omdat het vrouwelijke nooit geheel van zichzelf kan loskomen.

De man moet Eros leren begrijpen. Manlijk bewustzijn is denken.
Door Eros tot begrip te maken, wordt hij geidentificeerd met de manlijke Logos.

Door Eros tot begrip te maken overwint het manlijke het stadium van het patriarchaat en de daarmede gepaard gaande oerangst voor het Grote Vrouwelijke als de orgiastische vernietigingsdrift.

Doordat Psyche de oerkracht, die zich jegens haar patriarchaal doet gelden, vat en vormt (het derde werk) is zij in staat om alleen en volkomen bewust (want geen enkele plant of dier komt haar te hulp) het vierde werk te verrichten.

De Hadestocht is te begrijpen als wedergeboorte: bewuste inkeer tot het archetypische onbewuste voor het verwerven van daarin aanwezige integratie-elementen en dus om deze bewust te maken. (naar de aarde in het daglicht brengen).

De schoonheidszalf. Schoonheid is harmonie en deze is evenwichtigheid, het geordend zijn van het verschijnsel, dat daardoor tot eenheid gemaakt wordt. Eenheid is zedelijkheid, waarheid, geest.

---