SYLLABUS 4
Cursus: Het huwelijk en de vrouw van morgen.
Het vrouwelijke vertoont drie aspecten: het moederlijke, het zusterlijke en dat der minnares; in overeenstemming hiermede onderscheiden wij drie typen, die in de Griekse mythologie bekend zijn als Hera, Pallas Athene en Aphrodite.
Voor het moederschap is wat het natuurlijke betreft, enkel bevruchting nodig, al of niet rechtstreeks door een man.
Vaak is voor dit doel de echtgenoot enkel middel.
Maar de vrouw kan ook het moeder willen worden verbinden met het minnares-zijn en haar gevoel van eenheid met de man realiseren in het kind.
Een vrouw kan echter ook een kind van een man willen hebben uit ijdelheid - de man is een beroemdheid of iets dergelijks.
Surrogaat-moederschap wat de natuurlijke kant betreft: in de oudheid een kind door de echtgenoot laten verwekken bij een slavin; adoptie.
Het natuurlijke moederschap garandeert niet, dat de vrouw ook een werkelijke moeder is; hiertoe is de moederliefde vereist. Voor de vrouw, die in het huwelijk in de eerste plaats minnares is, is de man de belichaming van haar eigen manlijk ideaal, haar erotische partner.
Het zusterlijke type is in de eerste plaats kameraad en zal dit ook zijn voor haar kinderen, waarvoor zij een betere moeder is dan de eeuwig verzorgende en over alles wakende moeder.
Zoals bij elke typologie komt ook hier een scala van variaties voor en is het zuivere type schaars.
Het Huwelijk.
Dit beoogt aanvankelijk enkel de voortplanting.
Er is een periode geweest, waarin de sexuele aantrekkingskracht der vrouw onweerstaanbaar was voor de man.
Met het toenemen van het bewustzijn en dus van het onderscheidingsvermogen ontstaan andere criteria.
Bewustzijn is bewust worden, is overschrijden der natuurlijke grenzen: verzedelijken.
Zedelijkheid op natuurlijke wijze: harmonie, schoonheid.
Bewust onderscheiden leidt ertoe, dat de bekoorlijkheid der vrouw in de sfeer van haar aantrekkingskracht een doorslaggevende rol gaat spelen.
In de schoonheid der vrouw beleeft de man de sexualiteit als meer dan enkel de beleving van natuurlijke wellust; zij wordt tevens een schoonheidsbeleving.
De vrouw wil dan bekoren, uitverkoren zijn.
Het polygame huwelijk kent derhalve de lievelingsvrouwen, waarbij op den duur ook andere factoren dan uiterlijke schoonheid een rol spelen.--- 69/3