SYLLABUS 3.

Cursus: De Moeilijkheden bij de opvoeding.

Angst is bij kinderen een normaal verschijnsel, dat niet met geweld gesmoord moet worden, omdat daardoor gewoonlijk een neurose ontstaat.
Het is ook in dit opzicht dringend noodzakelijk, dat de ouders zich hun eigen jeugd herinneren en bovendien dat zij ook nu nog wel de angst kennen.

De dood is het kind vreemd; het is zelf het leven, ontwikkeling ervan; kennismaking met de dood is angstverwekkend, niet zozeer angst voor de eigen dood, die nog ver weg is, als wel angst voor de dood der ouders. Dit vraagstuk is uiterst moeilijk, want de dood valt niet te ontkennen en is een onontkoombare zekerheid.

Ondanks zijn vele angsten leeft het kind toch in een min of meer kleurige phantasiewereld. Het is daarom verkeerd het al te nuchter op te voeden en om illusies ruwweg te breken. Er is tegenwoordig een stroming om den kinderen het geloof in Sinterklaas te ontnemen; men acht dit noodzakelijk "om het kind eerlijk op te voeden".
Sinterklaas bestaat niet. Maar God op zichzelf bestaat ook niet. Beiden zijn kinderlijke phantasieën. De kinderlijke phantasie behoort bij het kind.

Sinterklaas is een goed tegenwicht tegen de meeste vaders, want de meeste vaders hebben neigingen om het kwaad te straffen en/of de kop in te drukken. Het klinkt erg indrukwekkend, maar het is meestal nogal een dom gedoe.

Wij moeten naar onze kinderen luisteren en niet te gul zijn met de woorden: "dat is onzin". Wat het kind zegt, is geen onzin. Wij kunnen van onze kinderen veel leren.

Phantaseren is de werkzaamheid der ziel. Zonder phantasie zou de wereld verstarren. Kunst, wetenschap, godsdienst zijn ervan afhankelijk.

Het kind op en voor zich.
Nodig is, dat de ouders beginnen te trachten om te weten te komen tot welk type hun kind behoort.
Te onderscheiden: extraversie en introversie.
Het extraverte kind is naar buiten gericht; de buitenwereld is het belangrijkste en bepalend.
Het introverte kind is naar binnen gericht; de eigen binnenwereld is het belangrijkste en bepalend.
Extraverte kinderen openbaren zich gemakkelijk.
Introverte zijn gesloten, uiten zich moeilijk.
Een introvert kind opvoeden is een moeilijke taak, omdat het contact moeilijk is; vooral bij de gevoelsintrovert aangezien deze bovendien niet gemakkelijk de woorden kan vinden om zich uit te drukken.
Treft zo'n kind echter verstandige, geëxtraverteerde ouders, dan is het rampzalig.
Natuurlijk doen de ouders hun best. Vele ouders doen hun uiterste best om het kind te vermoorden; vanzelfsprekend doen zij dit onbewust.
Verzet tegen de moordaanslag wordt gemeenlijk gequalificeerd als ondeugendheid, onwil, koppigheid of slechtheid of alles te samen. Ouders zijn in eigen ogen meestal onfeilbaar.

Het sterk geïntroverteerde kind is uitzondering; de geëxtraverteerden vormen de meerderheid en zijn dus normaal.
Wie een "abnormaal" kind heeft, moet het niet met geweld normaal willen maken. Ieder heeft het recht zichzelf te zijn; ook kinderen.

---