SYLLABUS 3 Cursus: De opstand van het onbewuste. Aan de logos laat zich de eros bedenken, de vrouwelijke logos, aanleg, mogelijkheid. Doordat wij de eros blokkeerden en daarmede de creativiteit, kon het vrouwelijke niet creatief zijn in de wereld. Wij gingen collectief de verkeerde weg en meenden christelijk te zijn. Resultaat: niet de drang tot scheppende eenheid is werkzaam, maar die tot vernietiging en versplintering. Dit was gevolg van het onontkoombare feit, dat met de geest het Ik geboren werd, waaraan zich de vrije wil laat bedenken, maar niet zonder meer, want in het eerste nog embryonale levensjaar wordt het zich ontwikkelende Ik in hoge mate be- invloed door de moeder en haar milieu, religie, ethiek, ge- woonten. Het Ik ondergaat de traditionele waarden, die emotioneel zijn, maar het heeft daartegenover de mogelijkheid tot abstraheren en objectiveren, zowel ten opzichte van het psychische als van de buitenwereld. De oorspronkelijke participation mystique gaat verloren in bin- nen en buiten door de Ik-wording, waarmede gepaard de splitsing in subject en object. Hierbij vervangt het Ik het Zelf als heersende macht, wat bewerk- stelligd wordt door het archetype van de hemelvader. Resultaat: het patriarchale triomfeert; wordt in de Joods- christelijke cultuur radicaal toegespitst. De mens wordt gespleten en daarmede de godenwereld. Het hemelse (manlijke) is goed; het aardse is slecht. Het christendom wordt formeel gehandhaafd. God wordt de ratio- nele schepper van wat nuttig is. De renaissance zet de tegenbeweging in: terugkeer tot het Griekse extraverte bewustzijn. De mens van thans is resultaat van de inflatie van het Ik, gepaard met deflatie van de eigenwaarde. Het Ik: uiterste centrering van bewustzijn, het ideeële punt. Het Zelf: een transpersonale grootheid, die de psychische totaliteit uitdrukt, onbegrensd is, ook het Ik te buiten gaat en dus numineus is. Ik en Zelf verhouden zich als zoon en moeder. Het Zelf is irrationeel maar niet anti-rationeel, want het Ik en het bewustzijn worden eruit geboren. Intuïtie en genialiteit tonen dat in het onbewuste bewustwording werkzaam is, dat het die bewustwording is. In de droom verkeert het Ik in de "binnenwereld" als afspiege- ling van de buitenwereld. Wij dromen in beelden aan de buitenwereld ontleend en de psyche projecteert zich in zulke beelden. Al deze beeldvorming inclusief beeldsprakigheid wordt door het denken verkeerd tot begrip. ---