SYLLABUS 3. (Zonder titel)
De oude cultuurcanon verwordt; de nieuwe is nog bezig te worden, waardoor de mensen in het luchtledig hangen.
Vandaar dat onze tijd zich kenmerkt door nihilisme.
Het geloof met zijn zekerheden is ondermijnd door de wetenschap. Vandaar dat het begrijpelijk is, dat de kerk zich verzette tegen de wetenschap. Giordano Bruno, Galilei.
Dit verzet geschiedde niet uit liefde tot de mensen, maar terwille van de macht der kerk.
Wetenschap en twijfel zijn onafscheidelijk. Twijfel en nieuwsgierigheid voeren samen tot weetgierigheid, maar de wetenschap komt van de twijfel niet los; haar zekerheden zijn voorlopig.
Als de mensen beginnen te twijfelen, gaan zij op den duur aan alles twijfelen, ook aan de goddelijke autoriteit, de "door God gewilde orde" en de bestaande moraal.
Het afsterven van de moraal brengt met zich mede het afsterven van het geweten, waardoor de zelfbewustwording ophoudt en de mens van zichzelf vervreemdt.
Zelfvervreemding: substantieel is de mens omslag van natuur tot geest, voltrekt zich in hem de geboorte van de geest;
dit is zijn creativiteit, zijn vrijwording.
Wanneer dit proces existentieel stop staat, verliest de mens de grond onder de voeten en zweeft in het Niets; verliest ook zijn vrijheid.
Vrijworden is een kwestie van zelf doen. Niemand kan ons vrij maken, alleen de waarheid, maar deze moet door ons zelf gecreëerd worden.
Het verval der creativiteit is merkbaar in de kunst, waar de maniertjes (het herhalen) het ontbreken van scheppend vermogen aan de dag brengen.
Verder is op te merken het gebrek aan eigen oordeel. Velen zijn te lui om te denken, anderen staan er afwijzend tegenover.
In dit licht gezien, is de Gaulle een antwoord op het Franse nihilisme.
Hier in het Westen gaat de individu "ongemerkt" onder in het recollectiveringsproces. De hedendaagse massa heeft grote invloed door haar "zwaartekracht" en zuigt alles naar beneden. Dit is de oorzaak van de banaliteit der massa- communicatiemiddelen en van de achteruitgang van het onderwijs. (Verkeerde interpretatie van de gedachten der democratie en der gelijkheid).
De enkeling, losgeraakt van zichzelf, draait om zijn Ik, dat geen grond heeft. Zijn creatieve energie kan zich niet anders uitdrukken dan in rusteloos produceren, herhalen, altijd hetzelfde, al wordt het telkens "beter" genoemd.---