SYLLABUS 4.  (Zonder titel)

De maatschappij belemmert de creativiteit ten bate van de
productiviteit, aan welke laatste de mensen dus feitelijk
worden opgeofferd. Een gevolg van de technische ontwikkeling.

Het enkel productief zijn beknot de vrijheid. Vandaar de
roep om meer vrije tijd, alsmede het verzet tegen de vroe-
gere maatschappelijke instellingen en normen, die de vrijheid
beperken.
Een der gevolgen van dit verzet is de sexuele losbandigheid,
welk woord hier in de letterlijke betekenis gebruikt wordt
en niet discriminerend.
Met als extreem radicale verzetsvorm de nozem, beatnik,
Halbstarke enz.

Er is altijd over de jeugd geklaagd. Dit lezen wij al in ge-
schriften uit de 13e eeuw. Ook Martin Luther heeft heel wat
aan te merken.
In 1629 werd in Basel geschreven over de verschrikkelijke
haardracht, de kortgeknipte baarden en lelijke kleding.
Zo gaat het door. Altijd is er jeugdverzet tegen de verstar-
ring. In 1712 in de Engelse "Spectator": "de autoriteit der
grijze haren, die de best gefundeerde opvattingen van jonge-
ren hooghartig afwijzen als brutaliteit."

De meerderheid der jongeren is niet radicaal afwijzend, al
heerst onder hen veelal een vrije opvatting op het sexuele
gebied, waarop zij hun persoonlijke vrijheid zoeken te be-
leven.

De "losbandigheid" is tevens een poging om met "het kwaad"
(dat wat strijdig is met de norm) af te rekenen. Men ontkent
de zedelijke waarden en denkt dan dat hiermede het kwaad als
probleem is opgeheven. Het is er dan niet, omdat die waarden
er niet zijn.
Op deze wijze krijgt "het kwaad" de kans om zich uit te
leven, evenals in de agressieve collectieve bewegingen.

Het Kwaad: de onbeheerste natuurlijke wil.

De teen-ager zoekt zijn zelfverwerkelijking veelal buiten het
gezin, waarbinnen het gezag verzwakt is. Het wordt n.l. niet
meer beleefd als een natuurlijke collectiviteit, terwijl de
geestelijke afstand tussen ouders en kinderen vaak veel te
groot is.

Vader - de zedewet - heeft gezag ingeboet mèt de verzwakking
der normen.
De vrouw is op weg naar zelfstandigheid, waardoor zij het
vaak te druk heeft met zichzelf.

Heel veel ouders kunnen geen leiding meer geven.
Vaders hebben als excuus vaak, dat zij "geen tijd" hebben.
Ook de ouders zijn "onvolwassenen".

Tot nu toe hebben wij altijd het kwaad als het vreemde af-
gestoten. Wij moeten het echter leren aanvaarden als onze
persoonlijke onvolkomenheid. En hetzelfde moeten wij aan-
vaarden bij anderen.
                           ---