SYLLABUS 6. (Zonder titel)

De strijd tussen goed en kwaad is ook op maatschappelijk en
politiek gebied, maar wij moeten op grond daarvan de mensen
niet verdelen in goede en kwade. Dit laatste gaat ook niet
op bij de verdeling in armen en rijken, kapitalisten en so-
cialisten.

Aan de klassenstrijd laat zich het uitbuiten bedenken.
Maar ook aan de verhouding tussen de hoogontwikkelde landen
en de onderontwikkelde gebieden.

De massamens is volgzaam en daardoor gemakkelijk te manipu-
leren. Zijn ikkigheid doet hem n.l. ondergaan in het materi-
alisme.
De ikkigheid en de hebzucht. Deze laatste is niet hetzelfde
als de wil tot eigendom. Hebzucht is een schaduw en daardoor
zeer sterk.
De hebzucht en de vermogensdelicten.

De vervreemding is de waarheid van het bezit (de eigendom).

De leiders der massa komen uit haar voort en zijn even blind.
Zij bezitten geen autonome wil door hun blindheid, want
daardoor zijn zij incompleet.

Het moderne strafrecht en gevangeniswezen enz. tonen, dat
het inzicht begint te ontwaken, dat de mens onvolkomen is
en niet anders zijn kan.

Wij moeten leren het kwade in het goede te integreren.
Het kwade is het natuurlijke, maar als aanleg ten goede is
het niet kwaad zonder meer, al is het nog niet goed.
Om te kunnen integreren, moeten wij het eigen kwade erkennen
en aanvaarden. Het behoort bij het eigen goede, want dit is
slechts de aanleg, die in het licht getreden is en zich ver-
werkelijkt.

Voorbeeld van integratie van het kwade in het goede is gegeven
door Goethe in de "Faust".
De begeerte (verlangen naar orgasme) die zich verkeert tot
verlangen naar eenwording. Deze laatste kan incidenteel eisen,
dat de begeerte onderdrukt wordt en kan zich dan doen voelen
als de vreugde, omdat de harmonie van de ander niet ver-
stoord is.

Begeerte is dwingend; eist onderwerping.
Dienen tot bevrediging van begeerte is vernederend.

Wij moeten ophouden onszelf te splitsen in goed en kwaad.

De massamens leeft uit het kwaad.
Maar dit is ook bij hem aanleg ten goede, dat in hem gewekt
moet worden.

De nieuwe ethiek is:
dat het Ik - d.w.z. dat de mens bewust - zich wil integreren.

Het aanvaarden van de schaduw is goed. Voor reine onschuld
spelen is kwaad.
                               ---