Band 2 . 5 .

De opdracht aan de Mens, vervolg .

Tot wereld behoort ook de Natuur. "Minderwaardig", zegt men, Ja, maar toch is de mens er uit voortgekomen. Zo kan men zeggen dat de Natuur is aanleg ten goede.
Daarom is het ook mogelijk a1 het kwaad te integreren in het goede, maar daartoe moeten we ons het kwaad eerst goed bewust maken.

In de grote tragedie -Faust- wordt- dit gezegd, aangekondigd, dat het dáárom gaat, tot harmonie komen met het kwaad, zoals Faust met z'n eigen Mefisto.

Het eerste deel van de Faust is het meest bekend. Zeer veelzeggend.
Faust besluit zelfmoord te plegen omdat hij meent vergeefs geleefd te hebben, zoekende naar een, de, waarheid, die hij niet kan vinden.

De Paasklokken luiden. Wedergeboortesymbool.

Dan komt Mefisto. De verdrongen kant van Faust, die altijd krachtens zijn bewustzijn heeft geleefd. IK stond centraal en hij studeerde...., al het verdere werd verdrongen. Hij had als een a sceet geleefd. Dus begint Mefisto met hem de bekoorlijkheden van de vrouw voor te zetten. De vrouw als de bekoorlijke, de verleidster. Hij ziet, allicht, kans Faust zo ver te krijgen, dat hij een liaison begint met Gretchen. Zin: zie hier de mens, het bewustzijn, dat zijn ziel, eigen psyche zoekt. En begint met die te vermoorden. Begeerte ontwaakt.
Nog niet veel zaaks. Nog maar een drift.

Vele vrouwen kunnen in een man begeerte wekken. Gretchen is mooi, pril, zeer bekoorlijk. Maar het gaat niet om begeerte. Die leidt maximaal tot orgasme.
In de geslachtsdaad kunnen we zien een poging om een vorm van eenheid te vinden.

Voor de mens gaat het om de innerlijke eenheid. Verlangen naar, gevoel van eenheid. Dat is event. meer gediend met incidenteel onthouden dan met het begeren.
In de onthouding - omdat de ander niet verlangt - is deze grote overwinning dat men de innerlijke harmonie van de ander niet verstoort. Er is dan vreugde over dit niet-verstoren, in deze vorm één zijn met de ander. Dat betekent Liefde toch ? De ander zien als slechts begeerlijk is een vernedering.
Dan wordt de ander objekt. Van jonge mensen is niet te verwachten dat zij dit kunnen, zij zijn nog zo natuurlijk. Maar er komt een tijd in het leven van een mens, dat hij dit meester moet zijn. Gevoel van eenheid is méér. Liefde heeft coitus niet nodig. Dit betekent niet dat we asceet moeten worden.
Faust is hier nog niet aan toe, kan nog niet " het hooglied zingen",

In het tweede deel zijn de verhoudingen veranderd. Nu zoekt Faust op andere wijze zichzelf. Daar gaat het aldoor om. Om het kontakt met z'n ziel, dat verloren was gegaan. Bij Faust omdat hij zich geheel toespitste op het geestelijke, bij de tegenwoordige mens omdat hij zich verloren heeft in het Hebben.

Faust zoekt het nu in de schoonheid. Helena. Wordt niets.
Ten slotte weet hij wat hij doen moet, hij gaat aan het werk, werkt heel de aarde door. Zijn leven is alleen nog maar werken. Mefisto is... dienstbaar.
Faust maakt nog veel fouten, begaat veel zonden, maar niemand komt met schone handen door het leven.

We zondigen allemaal, telkens weer. Faust wordt tenslotte blind, d.w.z. keertdan de blik geheel naar binnen. Vindt zichzelf. Dan verliest Mefisto zijn macht.

Dat geldt voor ons allemaal. Wij moeten het aardse durven aanvaarden, anders kunnen we het niet meester worden. Men moet de blik niet altijd op de toekomst (het Hiernamaals) gericht houden.
Faust's hemelvaart werd Goethe kwalijk genomen. Is alles symbolisch.
Das ewig Weibliche zieht uns hinan. Hij is door alles heengegaan, is ook gekomen in de diepste diepten, waar hij de Moeder ontmoet heeft. De 3 vrouwen.
Drievorm komt meer voor in mythologie. Nornen enz. 3=4-1.

Hij heeft heel zichzelf doorgrond. Ook het oermachtige, de Grote Moeder. Die is ook gevaarlijk. Ook te noemen het collectief onbewuste. Bedreigt altijd de Zoon. Wordt soms kwaadaardig, als we haar gekerkerd houden. Als we haar in het licht brengen wordt zij de Goede, de Sophia, --- Maria. De onmiddellijke wijsheid, die de Gedachte baart, de Zoon. Oerwijsheid vrouwelijke Wijsheid, waaruit het Bewustzijn geboren wordt.
Dit is wat we doen moeten.