Geschiedenis van de website: "Tot begrip komen"

Met enige regelmaat werd mij gevraagd hoe ik tot deze website gekomen ben en als ik dan ging uitwijden werd mij vaak gevraagd of ik e.e.a. opgeschreven had.
Omdat ik er met nadruk op werd gewezen, dat het best de moeite van het vertellen waard is, temeer omdat het een waarschuwing inhoudt hoe makkelijk waardevol materiaal in de geschiedenis kan verdwijnen, steek ik maar eens van wal.

***

Ik kom uit een sociaal bewogen familie van handwerkslieden met bestuursfuncties in vakbond, woningcorporaties en jeugdverenigingen (de AJC, de Moderne Jeugdraad, en de Kleine Stem, kinderkampen enz.) en waar in de boekenkasten, bijbels, muziekboeken, Marx en ook reisboeken stonden.
De opvattingen van Mr.Drs.A.Börger vielen daarbij in goede aarde en voor sommigen gingen compleet nieuwe werelden open.
Deze laatste ervaring heb ik ook vernomen bij andere oud kursisten. Ik weet van oud-kursisten die uit Utrecht, Rotterdam en Alkmaar naar Amsterdam kwamen voor zondagochtend- en andere lezingen en er zelfs hun cigaretten voor lieten.
Aardig om te vertellen hoe mijn vader -een verstokte socialist en vakbondsman, die alles wat de PvdA en de vakbond deed, verdedigde- mij vertelde hoe Börger hem had losgeweekt, door hem duidelijk te maken dat de vakbeweging net als politieke partijen, werkgevers, banken, multinationals en kerkvaders, ook simpelweg deel uit maken van het maatschappelijk belangenspel.
Wel gaf Börger toe, dat zonder de vakbeweging de arbeiders slecht af zouden zijn (hetgeen mijn vader met voldoening meldde).

Ik ben geboren in 1944, en heb nog enige lezingen van A.Börger kunnen volgen en heb hem dus persoonlijk meegemaakt.

Helaas kwam A.Börger te overlijden, en ik nam aan, aangezien er nog familie en een bestuur was, dat het met de nalatenschap wel goed zat.
Er is nog getracht de ooit gepubliceerde boeken te heruitgeven en heb ik ook nog een drukproef in mijn beheer, maar het was moeilijk sponsors te vinden en het een en ander verliep moeizaam, ook omdat de gezondheid van mevr. Börger te wensen over liet.
Uiteindelijk overleed ook mevr. Börger zonder dat de zaak van de grond was gekomen.
Wel kregen oud-cursisten (vrienden van Mr.Drs.A.Börger) dank zij het bestuurslid heer Nypels nog de mogelijkheid kopijen van cursussen en dgl. te bestellen, maar het liep geen storm (op te maken uit enige brieven die bewaard zijn gebleven).
Kopijen maken in de 70-er jaren was kostbaar en de inkomens waren laag, zodat ook dat snel ophield.

Zo gingen er zo'n 30 jaren stilletjes voorbij, en soms kwam Börger ter sprake en dan vroeg ik mij af hoe het met de nalatenschap stond.
Zo kwam Börger in het jaar 2000 weer eens te sprake bij mijn oom, waarvan ik wist dat hij lange tijd de 2-wekelijkse blaadjes "de Wereld van Heden" ontving (en bewaarde).
Die avond ging ik naar huis met zo'n 350 exemplaren (van de 373).
Een jaar lang las ik elke avond een nummer en herbeleefde de 50 en 60er jaren en besefte dat ik met uniek materiaal te doen had, dat als er niets gebeurde beslist verloren zou gaan.

Op zekere dag besliste mijn werkgever dat ook ik een PC op mijn bureau moest hebben en daar mee leren omgaan.
Met behulp van een oud Appelscannertje en OCR-software en veel corrigeerwerk publiceerde ik de eerste 50 "de Wereld van Heden's" op het internet, nadat ik een HTML-cursus (vanaf het internet geplukt) had bestudeerd.
Natuurlijk wist ik dat dat niet netjes is zonder de toestemming van de erfgenaam(en) en hier was het internet een machtig wapen. Gelukkig zijn er niet veel Börgers in Nederland en al gauw had ik zijn zoon Ton Börger opgespoord, die het prachtig vond en mij volkomen de vrije hand gaf.

Na een jaar stonden alle mij beschikbare nummers op de website en tot mijn grote blijdschap vond ik ook nog de eerste uitgegeven 50 exemplaren ingebonden (door een medewerker van het Keesings archief) in de boekenkast van Ton en ontbraken er nog maar een paar exemplaren.
Ook vond ik er enkele brochures en boeken, die ook snel op de website stonden.

Ondertussen begon mijn vader om de een of ander reden zijn spullen weg te gooien en toen ik dat in de gaten kreeg gaf ik hem de opdracht om al het drukwerk eerst aan mij te laten zien.
En zo kwamen en nog wat documenten en rondschrijven van het bestuur boven water met twee namen.
Het bleek o.a. om een Nypels en een Vossen te gaan.
Gelukkig gaf de Nationale Telefoongids maar 10x een Nypels op, en nadat ik die allemaal een briefje had gestuurd, kreeg ik een neef aan de telefoon, die mij het juiste adres van het desbetreffend bestuurslid gaf.
Die bleek uiteindelijk te staan in het telefoonboek onder de naam Nijpels(!).
Enfin: heer Nijpels bleek nogal doof en nietbegrijpend, maar nadat ik een briefje had gestuurd met wat ik reeds gedaan had en dat ik de "welwillende" toestemming had van de zoon, werd hij erg enthousiast, benoemde mij tot zijn erfgenaam en een enige weken later kon ik alles ophalen.
Het bleek een kofferbak vol te zijn, ook de ontbrekende exemplaren van de WvH zaten erbij, zodat deze collectie compleet was (mijn trots), maar ik ook ineens tot over mijn oren in het werk zat.
Zo zat er een adressenlijst bij met meer dan 100 namen (en 30 jaren oud!); weken ben ik bezig geweest om deze mensen te achterhalen, wat uiteindelijk de cursus "Aarde, Mensch en Heelal" en nog een aantal afleveringen van de cursus: "Philosophie der Wereldgeschiedenis" opleverde.

Ondertussen heb ik veel tijd geïnvesteerd in het naspeuren, dat steeds minder opleverde, zodat ik daar maar mee ben opgehouden.

Wel heb ik dank zij internet een "jonge" oudcursist Harrie Weggelaar gevonden die alle documenten nog eens corrigeert op talrijke OCR-, tik- en andere fouten.

Tot slot kwam helaas de zoon Ton begin 2005 te overlijden, waamee tevens de laatste bron van informatie is weggevallen.
De nalatenschap komt m.i. nu toe aan 2 kleindochters, die overigens ook volkomen met het publiceren van de nalatenschap instemmen.

Uit de boedel kwam nog aardig wat materiaal o.a. een brochure, aantekenigen van lezingen, een paar romans, enkele korte verhalen en enkele fotoalbums te voorschijn, met foto's van A.Börger uit zijn jonge jaren.
Helaas kunnen we niemand meer vragen wie die mensen zijn, die er ook nog op voorkomen.
Misschien kan ik t.z.t. hiervan een aantal op de website zetten. Misschien dat iemand de een of ander herkent.

Uit de boedel kwamen wel nog een doos met schriftjes met aantekeningen van zondaglezingen, cursussen, losse notities, romans en korte verhalen te voorschijn, die inmiddels allemaal verwerkt zijn.
Er ligt nog wel een incomplete roman, maar die laat ik rusten.

Artikelen uit "de nieuwe Pers" incl. afbeeldingen zijn verwerkt.
Aanvankelijk dacht ik slechts enkele artikelen over te nemen, maar omdat ik ondertussen positieve reacties kreeg over artikelen waarvan ik de waarde niet zo inzag, heb ik toch deze afleveringen toch voor 95% overgenomen, incl. de plaatjes en foto's.
Een paar kookrubrieken b.v. heb ik overgeslagen.

(Als een document gekorrigeerd is, wordt dat vermeld in het dokument zelf òf in de inleiding.)

Als u wilt dat de geschiedenis van deze website niet abrupt ophoudt, lees dan ook even de pagina: Wat kunt u betekenen?.

Met vr. gr.
Frank de Zwart